29 Mayıs 2012 Salı

ŞANS






Hergun fazlalasiyorum...kendi kendime yetemez oldum..buyuyorum ates gibi...büyüyen yerlerimden biri kalbim...daha fazla insan koydum icine..bortu böcek...kuşları..uçurtmaları da ekledim...kocaman bir kalbe sahip oldum son gunlerde..rengarenk...grilerin olmadıgı bir kalp...huzur dolu.... cok şükür...

Ates buyuyor...kucagima alıp sarmaliyorum, aynalara bakıp sarkilar söylüyorum...bana eşlik ediyor çığlıklarıyla...opuyorum, kokluyorum, isiriyorum...do ya mi yo rum ozetle....oglumun temeline once ask ekiyorum...sonra sevgi, guven tohumlarını ilave ediyorum..iyi niyetli, rengarenk gozluklerle dünyaya baksın istiyorum...iyi cocuk, iyi abi,iyi adam, iyi amca, iyi dede olsun istiyorum:)) cok sey istemiyorum...herkeste olması gerekenleri iste:) kendi icin gerekli olan her ne varsa çeksin kendine...

Dogmadan once bir enerji pramidinin icine girdik vesilelerle...iyiki de girmişiz...nazara falan inanmam ben...bizim iyi niyet enerjimizle korunuyor zaten...dualar, melekler, enerji tasları hep yaninda...pozitif olmayan kisilerin iclerinde her ne varsa teget gecer , amacına ulaşamadan pas tutmus, kirlenmis kalp evlerine geri doner..

Bugun birkez daha anladım...ne kadar şanslı oldugumuzu...ateşin bize ne kadar uğur getirdiğini...

Tesekkurler


Muge


- Posted using BlogPress from my iPad

14 Mayıs 2012 Pazartesi

İLK ANNELER GÜNÜM






Son zamanlarda günlerimi hep guzel ilkleri yasayarak geçiriyorum..bugun yine günlerden bir ilk...günlerden ilk defa acmış minik bir çiçek...saf, temiz ve duru...günlerden kanatsiz melek...ici disi bir...sihirli dokunusuyla ortama renk ve huzur katan...benimle gülüp, benimle aglayan...sarıp, sarmalayan....askta sınır tanimayan....ve yazılası nice sözcüklerin sebebi....

19 Ağustos 2011 sabaha karsi 03.45 de Ateşimi kucagima verdiler...tam o anda anne oldum ben...iliklerime işledi sanki....omur boyu annelik....koşulsuz sevgi, özveri, emek...hepsi bir aradalardi...benliğime kodlanmisti adeta...misyonumun, vizyonumun değişmesini geçtim...değişen ben, şahsen, bizzat kendimdim...tepeden tırnağa...bir döngü yasadım...ateşden oncesi ve sonrası diye ikiye böldüm yaşamımı...once şükürleri ekledim...sonra iyikiler serpistirdim...bir miktar herseyde bir hayır vardiri koydum...herseye unutulmaz bir aroma versin diye muhteşem dönüşümümüz icini sürdüm...aralara nefes molaları....hiçkimseden birsey beklememeyi, sadece kendimden beklediklerimi bastırdım...keşkeleri ayiklayip, yaktım...küllerini denize attım...en üste rutinler ritüeller damlattim....her bir katın kenarlarına ask, sevgi, empati akittim...hemen bir fotografını çektim...nasil da lezzetli birsey oldu...tadı benliğimin derinliklerine yapıştı...iste bugun oglum kucağımda...bana bir hediye gibi geldi...beni anne yaptı...carpti, boldu, topladi....benden yeni bir ben çıkarttı...


Bundan 1-2 yil sonra...yanima gelip anneler gunun kutlu olsun diyecegi gunu sabirla bekliyorum....

Benim ve tum annelerin gunu kutlu olsun

Sevgiler, cicekler, ates bocekleri...

Muge


- Posted using BlogPress from my iPad

3 Mayıs 2012 Perşembe

İCİMDE UÇUŞAN KELEBEKLER






1 haftadir, yazmaya başladığım ve bir hayli ilerlediğim yazım sanirim zaman aşımına ugramis...koştur kovala hop hop zip zip seklinde yaşadığım icin ve gercegi söylemek gerekirse bloğuma yazı yazmak yerine uyumayı tercih ettigim icin ve hatta sızdığım icin, yarım parça, yapayalniz, nereye konacagi belli olmayan bir hal içindeydi...elime aldım ipadi...ve bir can vereyim bu yazıya dedim...ama olmadi...meger konudan coktan kopmusum...bu sekilde bıraktım, bir gun gelecek ve onu kendime çekip, yeni bir hayat sunacağım

Bu sure zarfında uyku sorunsalı ile araştırmalar yaptım...en etkili yolun Tracy Hogg kitaplarından geçtiğine karar verdim...site olarak da bana yardımcı olan http://www.pantley.com/elizabeth/ den destek alınabilir....henuz denemelere başlamadım...amacım gece daha az uyanmasını sağlamak ve sonrasında kucakta sallanmadan uykuya geçişini öğretmek olacak...tabi bunlar sabır ve zamanla olacak...şimdiden kolay geçeceğini dusunuyorum...olumlamalari yaptım herzamanki gibi...

Ates buyuyor...artik tam 8 aylik oldu...verdigi tepkilerle kişiliğini ince ince, yavaş yavaş işliyor..istemedigi birsey oldugunda kolaylıkla vücut diliyle tarif ediyor...etrafi merakli gozlerle bikmadan usanmadan suzuyor...inceliyor derin derin...hapsurmaya, esnemeye ve öksürmeyee anlam vermeye çalışan şaşkın oglum, genellikle agzini uzun sure açık tutuyor ve "aaaa aaaa" diyerek şaşkınlığını dile döküyor....zaman ilerliyor...onun "annii" diye bagirmasiyla icimde çanlar senfoni oluşturuyor...işte dünya tam o anda duruyor sanki O dogdugu an ben bir el tuttum..omur boyu bırakmayacağım bir el...aramızdaki aşkı daha once hiçbir erkeğe duymadığımı itiraf ediyorum:))) yasam kaynağım....su gibi, ekmek gibi, nutella gibi..

Aslinda hergunde,herseyde bir Ates var özetle....ben ona "yar" "ask" o bana "anne" diyor...

Simdilik benden bu kadar


Sevgiler, cicekler, ates bocekleri


Muge

- Posted using BlogPress from my iPad