31 Aralık 2012 Pazartesi

MELEKLERLE GECSIN YENI YILIMIZ




Once sevdigim bir alintiyla baslamak istiyorum. Bu yilki son yazima..

Once tesekkur edelim tum kattiklari icin bu senemize!
Ve sevgiyle geride birakmaya hazirlanalim!
Ve sonra Yeni seneyi guzel enerjilerle dolduralim!
İsik dolu bir yil geliyor hepimiz icin! Guzelliklerle dolu...
Askla bekleyin yeni seneyi,kalbiniz cosa cosa ,yuzunuzde tatli bir tebessumle ,merakla bekleyin size nasil guzellikler yasatacak diye ve bir o kadar da emin olun 2013 'de istediginiz her guzel seyin hayatinizda olacagina!
Ruh esinizi bekler gibi,dunyanin servetleri onunuze serilecek gibi ,bedeninizi tam olarak saglikli ve keyifli gibi... Ve tam olarak bu yeni seneyi meleklerinize birakin simdiden! En hayirli bicimde sekillendirsinler yeni senenizi!

DİLEĞİN OLDU!!!
Yüreğindeki gerçekleşti. Bunu bil.;)
Yüreğindekini elinde tutuyorsun. Bu oldu!
Sana düşen, endişe ve korkularını ışığa, bu bilişe dönüştürmek. Elini ışığa uzat ve bırak o ışık, avuçlarında tuttuğun dileğine dönüşsün.
Etraftaki karanlığın gün doğmadan önceki alacakaranlık olduğunu bil... O, sadece yeni doğan güne zemin hazırlamak için koyu renk olmak zorunda.
Bil ki dileğin geliyorrr!!!
En doğru zamanda ve en doğru şekilde. Bunu bil ve buna inan.
Ve öyle de oldu:)))






Ferahladiginizi, icinizin umutla doldugunu hissediyorum buradan..cunku ben de oyleyim suan...bugun atesim bocegim ateslendi...cok sukur kontrol altina aldik geceden beri..uykusuzluktan bahsetmek bile istemiyorum. Icim eridi ufak capta, bedenimdeki etler acir ates hasta olunca..ama sukurlerle atarim uzerimden bu vesveseleri...oyle oldu nitekim..ama iste anne yuregi kiyamiyor, konduramiyor..






Gelelim bu yilin birazdan bitecek olmasina:):):) Bu yil hersey benim hayrim icindi..yasadiklarim benim secimlerimdi...ve 2013 de ayni sekilde olacak..yeni bir ben olacagim belki de kimbilir:))) musmutluyum isil isilim oglum esim ve ben..daha ne olsun

Sukur..hep sukur..kabuldeyiz

HERKESE MUTLU ISIK DOLU BIR YIL OLSUN
SEVIN SEVILIN

Sevgiler

Muge


- Posted using BlogPress from my iPad

26 Aralık 2012 Çarşamba

ILETKEN RUH HALLERI - ANNELIK VOLUME 2 :)






Oldum olası sevmişimdir öğle saatlerini. Evimin en sevdiğim köşesine önce hafif sonra şiddetli etkisini gösteren müthiş bir ışık hüzmesi süzülür. Yayılıverir odanın yarısına kadar .

Evin içinde bir ateş böceği o odadan o odaya konar durur, ışık saçar hüzmelerin arasından. Evimin milyonkere isigindan daha gucludur. Piril pirildir. Ara ara kocaman golgelerini goruruz. Golgeler buyur buyur, kaplar dort bir yani. Yuregime konar. Yurek ustune yurek, icice gecmis kenetlenmistir sıkı sıkı. Oyle bir bag ki, dunya bir yanadir onun yaninda. Cemberimin icindeki minik kucuk oglandir.






Tam 16 aylik olmustur. Icinde kelebekler, eteklerinde ziller, popoda pireler ucusuyordur. Annesi surekli deli divane pesinde kosuyordur. Hersey bir oyundur Ates icin. Market reyonlari, arabalari bir nevi " nin ninnnn" dir. Magazalardaki raflar, kiyafetler oyunun atip tutmaca kismidir. ketcap, mayonez ikilisi konusan iki iyi arkadastir, kimi zamansa kavga ederler ikisi de kendini masadan ucarken gorur. Camasirlik bir camasira asilan atesin salincagidir, damacana ve altindaki tekeri yurume arabasi gorevine soyunmustur. Tencere kapaklari orkestranin en canli kismi zilleridir. " atesin " cin cini" dir. Tahta kasiklar itinayla her yere vurulan davullarin sopalaridir. slikon tutacaklar ordek agzinin ta kendisidir. Bir nevi taklitler yapilarak atesin kahkahalara bogulmasinin saglayicilaridir. Camasir makinesi, eline ne gecerse icine attigi gizli kosesidir.






Daha niceleri vardir, yazilacak cizilecek Ates icin, annelik icin, dogumdan sonraki Muge icin. Oyun icinde oyun oynamaktir onunla yasamak. Kiskivrak, pratik, super anneye donusmektir. Bencilligi bir kenara itmektir. Aidiyetlere baglanmaktir. Gelgitlerdir. Insan yetistirmenin en iyi is oldugunu dusunmektir. Mukemmeliyetciliktir. Yetinmeyi bilmektir. Cantanda daima yedek kiyafet, bez, islak mendil, su ve emzik bulundurmaktir. Telefon ve ipaddeki duvar kagidindir. Sifrendir. Kagida yazdigin, aklina gelen ilk isimdir. Cogu zaman yetersizlik hissidir. Sadece biri icin canini verebilecek gucte olabilmektir. Okudugum en komik, en dramatik, en aksiyon, en surukleyici ve olacaklari sabirsizlikla bekledigim bir macera kitabidir Ates bocegim.

Sevgiyle, isikla

Muge


- Posted using BlogPress from my iPad

20 Aralık 2012 Perşembe

ÜSTÜMÜZDEN BİR KAR GEÇTİ



Once kar yagdi sicim sicim, sonra camin onundeki cam agaclari yaslandi gozumuzun onunde. Kisa surede ak dustu yesil saclarina. Her firsatta kostuk atesle camin onune...uzun uzun izledik, sarkilar soyledik. Aradan zaman gecti, yine kostuk cama, doyamadik izlemeye..bir ruzgar cikti, kuvvetlice salladi yaslanmis agaclari, uzulduk, birbirimize baktik, daha fazla hirpalanmalarini istemezmis gibi.

Bazen sadece fotograflar konussun isterim. Cumleler nice fotograflarin yaninda anlamsiz kalir sanki. Bazen izlemek lazim, gormek lazim her baktigimiza. Gorurken hissetmek lazim, yagmuru, kari, bulutu, ruzgari. Ancak o zaman halden anlar ve donusuruz. Bugun uzun uzun izledim Atesi. Onu gordum, kendimi onda gordum, yuregimi koydum yanina, inceden inceye hissettim icimde. Yuregimde bir mum yakmis Ates...simdi susuyorum, biraz da resimler anlatsin

















































Eller hep camdaydi bugun. Orada yasadi, yasatti.

Sevgiyle isikla

Muge



Posted using BlogPress from my iPad

19 Aralık 2012 Çarşamba

AYNI GUNDE 2 DEFA MİMLENDİM




 Ayni gunde mimlendim...ne buyuk sans:)




 Yazılarını severek okuduğum değerli arkadaşlarim Guzin ince ve Bahar bana güzel bir mimler göndermiş,teşekkür ediyorum ve mim sorularını yanıtlamaya geçiyorum:



1. Mantığın mı yoksa duyguların mı ön plandadır?

 Kucukken ogrendim ben duygularimi bastirmayi ve mantigimi on plana cikarmayi. Kendimce en dogru kararlari mantigimla verdim. Hic mi duygularimla hareket etmem? Bir cok kez...Hislerimle paralel yasarim. Oyle bir an gelir ki. Mantik olmaz, hislerin senin can yoldasin olur. Bugunlerde bu sekilde yasiyorum diyebilirim.


2.İnsanlar niye mutlu değiller?Niye gözlerinin önündeki mutlulukları görmüyor ve şükretmesini bilmiyorlar?

  Insanlar mutlu degiller, cunku farkinda degiller, farkindaliklari en alt seviyelerde. Rutin robot yasamlarina kendilerini oylesine kaptirmislar ki, cicegi, bocegi, agaci, bulutu, soludugu havayi hissetmez olmus. Kendisine sunulan nimetlere gozlerini kapamis. Farkinda bile degil bu kesmekes arasinda. Gormenin, koklamanin, yurumenin, saglikli olmanin buyuk bir lutuf oldugunun bilincinde bile degil. Hal boyle olunca mutlu olmalarini beklemek hayal olur. Umarim bir gun herkesin farkindaligi artar ve isigin yolunu secerler.


3.Çok para harcayıp keşke almasaydım ya da harcamasaydım dediğin bir şey var mı?

    Harcama sinirlarini kolaylikla asabilen bir kisiyim. Sadece bu konuda ara sira keske dedigim oluyor. Ama yine de o an mutlu oldugumu dusunup avutuyorum kendimi:)


4.Haklı olduğun bir konuda hakkını savunur musun yoksa susmak adalet mi dersin?

    Hakkimi kesinlikle savunurum. Fakat bazi durumlarda susmanin daha dogru ve anlamli bir cevap niteliginde oldugunu dusunurum. Karsimdakine benim sessizligimde dusunme algilama firsati tanirim. Eger anlayabilme yetisi var ise

5.Tok gözlü müsün yoksa herşeyim olsun diyenlerden misin?

    Genel olarak tok gozluyum. Isteklerim, dualarim hep yeteri kadar olsunlarla doludur. Benim ve ailem icin hayirli ve yetecek kadar. Ote yandan, kim istemez ki refah icinde yasamayi, bunun da bedeli var elbette. Estetik olan herseyi severim. Bir terazi burcu olarak guzel olani severim, etrafi renklendirmeyi, gozume hos gozukecek hale donusturmeyi cok isterim ve bunu kesinlikle basaririm. Ama ozetle herseye sahip olmayi istemem, amacim kalmaz, yonum degisir, hayat bana anlamsiz gelir. Bunu dilemem.


Ben de yazılarını severek takip ettiğim Bir Meleğin Günlüğü ve Adanın Annesi ni huzurlarınızda mimliyorum:) hayırlı ugurlu olsun:) 

Sevgiler, çiçekler ve Ates bocekleri


Müge








17 Aralık 2012 Pazartesi

IŞIK OLSUN





Oyle cok sey var ki icimde. Bir suru notlar var zihnimin minik odaciklarinda. Bir hikayeden digerine geciyoruz, ama bir turlu yazamiyorum niyeyse. Aslinda nedeni gayet asikar. Eni konu herbirseye yetisemiyorum. Yetisemedikce, kahroluyorum. Muhimi, ozelime yetisememek...Hal boyle olunca, icim icime sigmiyor, ufak capta deliriyorum, yogadan kalma bir ogretiyle, sonra derin nefes terapileri derken bir nebze merhem oluyor, kirgin benligime. Ama yeterli olmuyor. Oyle alalade yazmis olmak icin yazamam ki! begenmeliyim, sinmeli icime. " heh iste bu" demeli ic ses. Eger demezse bu sayfada yeri yoktur yazimin.

Tam iste zamani derken, kendimi, evin beni alip, goturen okyanusunun icinde buluyorum. Ust uste dizilmis, cig gibi uzerime dusecekken taslaklar, ansizin silkelendim bu gece. Sorguladim kendimi. Benim sorunumun cozumu sadece bende gizli. Kendimi sadece en iyi tamir edebilecek, sifa verecek ve hatta bunu bulacak yine benim. Nihayetinde teslimiyetim aslinda yine yaziyla olmali. bir sekilde eskisi gibi zaman yaratmak da benim elimdeydi. Biraksam kendimi soyle muzigin o guzel ritmine. Derin derin solusam, icime ceksem, koklasam havayi..ohh mis...derken sabaha karsi 5 iken su an saat ve ben Ates' e uyanmisken, tuttum saclarindan zamani, oyle bir yakaladim ki, hani kacmasi imkansiz. Ilginc ama oyle guzel otuyor ki kuslar bahcede. Cami actim fonda kus sesleri, ilham oldu, isik oldu kelimelerime. Hatta bir nebze terapi oldu. Acarken pencereyi, gokyuzune ilisti gozum. Bugun pek bir sakindi. Mis gibi bir koku vardi havada, sanki henuz kimse solumamis, bakirdi oksijen, ilk ben solumus gibi hissettim, icime isledi, yildiz kokusu, ay kokusu, bulut kokusu, cam kokusu geldi bahceden, oyle guzel harmanlandi ki, degisik bir aroma oldu sanki, ucucu kalici buram buram kokan yaglardan cok daha etkileyiciydi. Cok sukur, daha iyisini dusunmek nankorluk olurdu sanki.

Yazimin amaci sasarken, yine ciktim o bilinmezlikten. Bu halimin de bir hikmeti var, biliyorum, hic bir sekilde suphe ve kaygi duymuyorum. Bunu dusundukce, kendime ve zamana kizmak, sevdiklerimi yemek ve mutsuz etmek yerine, zamana uymayi, ona dogru akista olmayi, biraz biraz becerebiliyorum ve sadece bu yuzden yine yeniden sukurler olsun. Her bir sukur, icimde yeni bir donusum saglar, her bir sukur turlu renkte cicekler sunar, her bir sukur refaha ulastirir, her bir sukur su olur, ask olur, huzur olur bana. Herseyin yeri zamani var. Sabrin sonunda, guzel bir odulu var. yine yeniden sessizce farkindayim.

Zaman zaman farkindaligimi kaybetmis gibi olsamda, ondan vazgecmem mumkun degil. Yine gelir bulur beni, cikarir derinlerden, " hadi" der...yeter bana bir kelime. Simdi, yeni kararlar alma zamani olsun. Telas yapmadan, sindirerek, usul usul. Isteklere yogunlasip, dogru zamani beklemek olsun. Ne istedigine karar vermek olsun. Hayiflanmak yerine, aksiyon aldigin ana yogunlasmak olsun. Bu ay, dilek ayi olsun. Isteyip, isteyip unutmak olsun, akista yenilenmek, canlanmak, tazelenmek, yesermek olsun. Ilahi zamanlamaya guvenmek olsun. Hayatin sunduklarini, sevgiyle kabul etmek olsun. Onlari degerlendirmek, buyutmek olsun ve gelen akisa ve berekete izin vermek olsun. Bu ay icimdeki hazineyle bag kurmak olsun. Sadece sevgiyi secmek olsun. Her ne olursa olsun sadece hayirlisi olsun

Sevgiyle, isikla

Muge




- Posted using BlogPress from my iPad

14 Aralık 2012 Cuma

BIR SURU HALLER ICINDEYIM




Gunler oyle hizli geciyor ki. Sanki tiyatro sahnesinin icinde hem izleyici hem oyuncu hem de arka planda calisan bir isci gibiyim. Ates dogdu dogali, onun hayatinin icine girmek ve orada yasamak oldu temel hedefim. Hani gercek manada, ait hissetmek, bedenindeki her bir hucresine kadar gecistirmeden, ertelemeden ilerlemek oldu

Yapabiliyor muyum...yeteri kadar, oluruna kadar diyelim...tum gucumle ve buyuk bir enerjiyle diyelim. Hergun buyuyor ates, farklilasiyor, artiyor gozumde. Yeni benler olusuyor durusunda, sesinde, goruntusunde. Adam oluyor sanki. Adam gibi bakiyor kimi zaman. Degisik bir duygu aslinda erkek cocuk annesi olmak. Farkli bir cinsin buyumesini izliyorsun, empati kuruyorsun surekli. Dilinde "acaba ben olsamlar" dolup tasiyor. Ama karsindaki bir erkek sonuc itibariyle:) ileride zorlanacagim zamanlar da olacak, bakalim bize neler sunulacak

Bu gunlerde iletisime gecmeye calisiyoruz, beni dinliyor, anlattiklarima kaşlariyla dinleme mimikleri ekliyor. Anlamadigi bir durum olursa " heee hee" diyor kaşlar hafif asagiya inmis bir ifadeyle. Daha basit kelimeler kuruyorum, o vakit anliyor. 16 ayini suruyor Ates bocegim. Tam 16 aydir anneyim. Icimde kelebekler ucusuyor bana guldugu zaman. Tam 16 aydir uykusuz bir anneyim. Gecenin bir vakti, emzigini alip "anne" deyince tum uykusuzlugu gecen bir anneyim. Tam 16 aydir ne yedigini ne ictigini anlamayan bir anneyim. oradan buradan, kirpilmis, yakalanmis, tutulmus zamanlari kovalayan bir anneyim. Tam 16 aydir surekli sukreden bir anneyim. Her kotulugun icinde iyilik bulan bir anneyim. Hayata tutunan ve asla vazgecmeyecek olan bir anneyim. Beni basta oglum, esim ve ailemden baska hicbirseyin yikamayacagi guclu, dirayetli bir anneyim.

Evet Ates, vakit belki de yaklasiyor...oyle hissediyorum nihayetinde. Gonul ister ki bu dil, rol dagilimi yapmasin. Evelemeyip, gevelemesin, isin buyusu bozulmasin, sartlar beni mecbur kilmasin, gonul ister ki soludugun havanin icinde olayim, derin derin nefesler alayim, icime cekeyim sacinin kokusunu. Hayatim boyunca sana gec kalmayayim hic, bekletmeyeyim buyuk hayallerle seni. Anne sen yokken bunlari yapiyorumlarla karsilasmayayim. Gonul ister ki ayni yasta kalsak, zamani durdursak, bir sure ilerlemese. Yumak yumak ellerini ayaklarini doyasiya istedigim zaman diliminde opsem.

Gonul cok sey ister Ates...tum kararlarimdaki yegane sebep, sonuc hep sensin...iste bugunlerde boyle haller icindeyim

Sevgiyle, isikla

Muge

- Posted using BlogPress from my iPad

5 Aralık 2012 Çarşamba

DOGRU ZAMANDA OLSUN





Once hazirim sandim. Hazir olmak lazimdı gelecege, yapacagimiz tercihlere, yasayacagimiz her ne varsa. ic sesimize kadar, damarlarimizda hissetmeliyiz o heyecanı. basucumuzda evetler olmalı. Ancak o zaman kalp harekete gecer, mantik yanina yanasir, beden hemen enerjiye donusur.

Damdan duser gibi olmasin, bir elekten gecsin isterim cogu zaman. Oyle uzun uzadiya degil, 5 dk yeter senaryoyu yazip cizmeye. Ama illa ki cizmeliyim! yoksa eksik aksak ilerlerim. Nicedir dusundugum bir sey var, bir el uzatsam hemen eylem olacak bedenime. Ama olmuyor bir turlu, o el bir turlu kipirdamiyor. Minik bir cift kara goz bana bakiyor. Oyle masum ki..dizime kafasini koyuyor, ellerini yanaklarima kavusturup cici yapiyor, "anne" diyor tiz ince sesiyle, ben ona "ask" diyorum " yar" diyorum, sabah uyandiginda ayaklarini kaldiriyor coraplarini cikartiyor ki onlari opeyim diye bana uzatiyor, aglayinca yanina kosuyorum vurdugu yeri gosteriyor, op diyor, birsey istediginde elimi tutup beni oraya surukluyor, burnu tikandiginda sariliyor, agliyor anne diyip yardim istiyor, banyo yaptirirken dus ahizesinin aynasindan beni goruyor, gormezse rahat edemiyor, anne diyor, karni aciktiginda tavasini cikartiyor yanima getirip "mama" diyor, muzik caldiginda "nay nay" diyor yanima gelip, sarilip dans etmek istiyor...icim el vermiyor, kalbim bedenime musade etmiyor...yani o eli uzatip calismaya baslayamiyorum. Bir baslasam, ikimizde alisacagiz belki de. Herkeresinde ki ya mi yorum...ic sesim biraz daha bekle diyor. Nereye kadar diyorum kendimce...gittigi yere kadar, ikimiz icinde en dogru en hayirli zamanda diyor, otur biraz daha zamani var diyor. Oturuyorum, kalkamiyorum bir turlu. Hipnotize olmus gibi, bir cocugun annesinin sozunu dinler gibi yerimden kalkamiyorum.

Gunler geciyor, evet calismadan duramam vidividilarimla, ilerliyorum. Atesin bana ihtiyaci var, henuz ana kuzusu deyip, susturuyorum mantigimi, vicdanim goge yukseliyor sevincten. Oncem yok, sonramda..sadece su an isik dolu icim. Anda yasiyorum. Bir keskeye zemin yaratmamak icin sper aldim sanki..ama eminim bu gelgitlere bir son verip, yakinda ani bir ivmeyle ucusa gecip, donecegim sahalara:)

Sevgiyle isikla

Muge