17 Mayıs 2014 Cumartesi

#SOMA





Kelimeler yetmiyor

Boğazda düğümlendi sanki harfler

Karmakarışık harflerin ünlüleri ünsüzleri

Çığlık sesleri kulağımda çınlıyor

Uyku mu o da ne!

Nasıl uyurum

Kalbim o kadar dar değil!

Az uyuyorum..içim geçiyor

Kapkara

Kömürden de kara günler

Kalbim ağrıyor

İçimde alevler desem, ocaklarına ateş düşen ailelerin yanında ne ki!

Bilemiyorum!

Nefesim daralıyor...sonra oğluma bakıyorum...her durumda sadece devam ediyoruz! Yaralar kanıyor

Kanamalar kendi üzerimizde kabuk bağlıyor

Sonra açılıp, yeniden kanıyor

Allah' ım diyor bir ses
Büyüksün!
Zamanı biliyorsun
Buna neden olanlar
Bu acının üzerine bir de delikler açanlar
Elbet ilahi adalet var
Demesi ne kolay
Ateş düşmüş evlere
Ocaklar yanmış
Babalar gitmiş
Ölülerini bile görememiş analar...

Bir çocuk kömür torbasına sarılmış...babam kokuyor diyor!
Akla sabır...tutulma bu olsa gerek!
Yaşadığına utanma hissi

Midem bulanıyor! Bu dünya beni tutuyor...

Ama ama herşeye rağmen

Şimdi yardım zamanı!

Şimdi yardım zamanı!

Onlar bize emanet!

Şimdi bu emanete sahip çıkma zamanı!















Allah' ın rahmeti üzerinizde olsun!